Dom kojarzy nam się z rodzinnym miejscem, do którego chętnie wracamy. Bez względu na to, czy jest to mieszkanie w bloku, mały domek na wsi, czy ogromna willa na obrzeżach miasta- ktoś musiał to zbudować. Historia budowy domów sięga właściwie czasów p.n.e., gdzie za pierwsze lokum służyły jaskinie, szałasy i ziemianki. Z czasem jednak zmieniono zarówno rodzaj, jak i sposób budowania domów. W epoce brązu i żelaza zaczęto wznosić jednoizbowe chaty z kamienia, drewna i gałęzi oblepionych gliną. W starożytności powstawały już domy z samodzielnie lepionych i suszonych na słońcu glinianych cegieł, a nawet zaczęły pojawiać się już niewielkie budowle piętrowe. W Europie, podczas trwania okresu wczesnego średniowiecza za domy służyły warowne zamki, oraz drewniane chaty, a na przełomie XIII i XIV wieku zaczęto wykorzystywać już drewniane szkielety i murowane konstrukcje. Dalej przymierzano się do budowy bogato zdobionych kamienic (renesans), a warowne zamki przeobraziły się w szlacheckie dworki. Stworzono też ideę budownictwa jednorodzinnego. Obecnie do wyboru mamy wiele różnych budowli i drugi raz tyle sposobów ich wykonania. Zatem umiejętność wznoszenia potężnych gmachów powinniśmy zawdzięczać naszym przodkom, którzy chcąc sobie zapewnić dach nad głową zmuszeni byli do szukania jak najlepszych surowców zapewniających bezpieczeństwo, a z czasem też i piękno. Budownictwo to dziedzina funkcjonująca praktycznie już od pierwszych pokoleń, ulepszana i udoskonalana wraz z upływem czasu, ciągle się rozwijająca, ale wciąż tak samo ważna.